پیریم ،  ولی چو عشق دمساز آید

هنگام نشاط و طرب و ناز آید.

از زلف سیاه تو ، کمندی فکنیم

بر گردن عمر رفته ، تا باز آید    ...(ابوسعید ابوالخیر)